Το παρεάκι δεν άργησε να μαζευτεί και να οργανωθεί με συνοπτικές διαδικασίες. Όταν δεν εμπλέκονται γυναίκες είναι γνωστό ότι η συνεννόηση είναι πιο εύκολη, ακόμα και αν μιλάμε για 10 άτομα και 5 αυτοκίνητα.
Τα αυτοκίνητα ήταν τα αγαπημένα μας κεντρομήχανα ατμοσφαιρικά πριόνια, όλα κάτω από 1000κιλά και με ιπποδυνάμεις από 190 έως 250 άλογα. Οι κουκούλες κατέβηκαν από την αρχή και ένα μοναδικό ταξίδι ξεκίνησε με προορισμό την Ελαφόνησο.
Φυσικά δεν πήγαμε από τον σύντομο και ίσιο δρόμο, αλλά από αυτόν με τις περισσότερες στροφές. Λίγο ζέσταμα αρχικά στην Επίδαυρο μέχρι να πιάσουμε τα ανατολικά παράλια πρός τον Τυρό, την Σαμπατική και το Λεωνίδιο. Ο Μάνος, έμπειρος και ικανότατος οδηγός έδινε τον ρυθμό στο group, με τα 2ZZ να ξυρίζουν μόνιμα εντός lift ενώ τα καλοστημένα roadsters κατάπιναν με ευκολία τις αλλεπάλληλες στροφές με φόντο το Μυρτώο Πέλαγος.
Λίγο μετά το Λεωνίδιο αφήνουμε την παραλιακή και συνεχίζουμε την πορεία πρός τα νότια μέσα από τα βουνά. Ο δρόμος πρός Κοσμά και Μολάους άδειος και ο ρυθμός των κεντρομήχανων αμείωτος. Οι αισθήσεις σε υπερδιέγερση με την ομορφιά του τοπίου να συμπληρώνει την οδηγική απόλαυση στον στενό δρόμο μέσα στο φαράγγι, ιδανικό κομμάτι για τα MR2 που με το χαμηλό βάρος, τα αποτελεσματικά φρένα και την εκπληκτική ελκτική πρόσφυση έπαιζαν εντός έδρας. Η ήχος των 2ZZ πάνω από τις 8000rpm αντιλαλούσε στα βουνά και θύμιζε συμφωνική ορχήστρα σε ρυθμούς heavy metal.
Η νύχτα πλέον έχει πέσει και σχεδόν μεθυσμένοι από την αδρεναλίνη της διαδρομής λέμε να ρίξουμε ρυθμό αφού οι υπολογισμοί λένε ότι έχουμε χάσει το τελευταίο καράβι για Ελαφόνησο που έφευγε στις 10. Ο Μάνος όμως έχει διαφορετική άποψη και πιστεύει οτι αξίζει να προσπαθήσουμε για να το προλάβουμε. Οι υπόλοιποι αμφιβάλλουμε αλλά ακολουθούμε τον ρυθμό και το θρίλερ του καραβιού ξεκινάει. Τελικά φτάνουμε στο λιμάνι της Πούντας 10:07 βλέποντας το καράβι στα 20 μέτρα από την προβλήτα να έχει ήδη ξεκινήσει.! Η απογοήτευση δεν κράτησε πολύ γιατί ο καπετάνιος μας είδε και αποφάσισε να γυρίσει πίσω και να μας πάρει.!!
Οι πανηγυρισμοί που ακολούθησαν από το crew δεν περιγράφονται, το "Rally Elafonisos" ολοκλήρωσε το πρώτο σκέλος του ταξιδιού με επιτυχία.!
Ήταν η πρώτη φορά που επισκέφτηκα την Ελαφόνησο και ομολογώ οτι εντυπωσιάστηκα. Η Χώρα μικρή και γραφική με μαγαζιά για όλα τα γούστα φαγητού ή διασκέδασης.
Το highlight βέβαια του νησιού είναι η παραλία Σίμος στην νότια πλευρά με την χρυσαφένια άμμο και τα πεντακάθαρα γαλαζοπράσινα νερά.
Μια από τις καλύτερες παραλίες που έχω βρεθεί, στην οποία διατηρείται το φυσικό τοπίο ανέπαφο αλλά πολύ κοντά υπάρχουν και μαγαζιά για καφέ και φαγητό.
Η επιστροφή έγινε με στάση στην Μονεμβάσια για μία βόλτα στο κάστρο και καφεδάκι με θέα τη θάλασσα.
Ο Χρήστος μου έδωσε να οδηγήσω το MR2 για μία δοκιμή σε ένα σχετικά γλιστερό ορεινό κομμάτι πηγαίνοντας προς Μονεμβασιά. Η εμπειρία ήταν πολύ ενδιαφέρουσα αφού η φιλοσοφία του αυτοκινήτου είναι πολύ διαφορετική σε σχέση με το Miata. Θα ξεκινήσω με τα αρνητικά και θα προχωρήσω μετά στα θετικά.
Το MR2 είναι μια ειδική κατασκευή που δεν απευθύνεται στον μέσο οδηγό, χρειάζεται να του δώσεις χρόνο για να εξοικειωθείς με τις ιδιαιτερότητές του, να ανακαλύψεις τα πλεονεκτήματά του και στην συνέχεια να τα χρησιμοποιήσεις. Γενικά σε ρυθμούς βόλτας το αυτοκίνητο δεν είναι πολύ καλό οδηγικά, το μοτέρ εκτός lift δεν έχει δύναμη, το τιμόνι δεν δίνει την πληροφόρηση που περιμένεις και το εμπρός μέρος δεν έχει βάρος για να φορτιστεί και να εμπνεύσει εμπιστοσύνη. Το πίσω μέρος από την άλλη κουβαλάει πολύ βάρος και αν δεν είσαι με πατημένο το γκάζι μπορεί να ξεκολλήσει απρόσμενα όταν φορτιστεί πλευρικά και να σε φέρει σε δύσκολη θέση.
Όλα τα παραπάνω αντιστρέφονται όταν αρχίζεις να πιέζεις και το αυτοκίνητο γίνεται όπλο όσο πλησιάζεις το όριο. Τα φρένα στο δυνατό πάτημα του μεσαίου πετάλ είναι πολύ αποτελεσματικά αφού λόγω κατανομής του βάρους φορτίζονται σωστά όλοι οι τροχοί. Το trail brake είναι απαραίτητο στην είσοδο της στροφής μέχρι το apex ώστε να διατηρήσεις το βάρος στους εμπρός τροχούς, ενώ ανάλογα το input από το τιμόνι μπορείς να αποσταθεροποιήσεις την ουρά για να βοηθήσει στην τοποθέτηση. Από το apex και μετά το μοτέρ που βρίσκεται πάνω από τον άξονα κίνησης δίνει πολύ μεγάλη πρόσφυση και έτσι βγαίνει από την στροφή χωρίς να ξοδευτεί ούτε ένα από τα σχεδόν 200 άλογα σε σπινάρισμα ή γλίστρημα, εκτοξεύοντας το ελαφρύ σασί με ευκολία προς την επόμενη ευθεία. Μεγάλο όπλο επίσης του αυτοκινήτου που οδήγησα είναι το 2ZZ μοτέρ που ταιριάζει γάντι στον χαρακτήρα του MR και έχει όση δύναμη χρειάζεται σε γρήγορους ρυθμούς και ταυτόχρονα είναι οικονομικό σε νορμάλ χρήση.
Το ραντεβού ανανεώθηκε για τον επόμενο χρόνο αφού η εκδρομή αυτή έχει εξελιχθεί σε θεσμό. Οδηγική ευχαρίστηση, όμορφα τοπία και καλή παρέα, τι άλλο να ζητήσει κανείς?
Και ένα video με κάποιες στιγμές από το tour, enjoy :
Λίγο μετά το Λεωνίδιο αφήνουμε την παραλιακή και συνεχίζουμε την πορεία πρός τα νότια μέσα από τα βουνά. Ο δρόμος πρός Κοσμά και Μολάους άδειος και ο ρυθμός των κεντρομήχανων αμείωτος. Οι αισθήσεις σε υπερδιέγερση με την ομορφιά του τοπίου να συμπληρώνει την οδηγική απόλαυση στον στενό δρόμο μέσα στο φαράγγι, ιδανικό κομμάτι για τα MR2 που με το χαμηλό βάρος, τα αποτελεσματικά φρένα και την εκπληκτική ελκτική πρόσφυση έπαιζαν εντός έδρας. Η ήχος των 2ZZ πάνω από τις 8000rpm αντιλαλούσε στα βουνά και θύμιζε συμφωνική ορχήστρα σε ρυθμούς heavy metal.
Οι πανηγυρισμοί που ακολούθησαν από το crew δεν περιγράφονται, το "Rally Elafonisos" ολοκλήρωσε το πρώτο σκέλος του ταξιδιού με επιτυχία.!
Ήταν η πρώτη φορά που επισκέφτηκα την Ελαφόνησο και ομολογώ οτι εντυπωσιάστηκα. Η Χώρα μικρή και γραφική με μαγαζιά για όλα τα γούστα φαγητού ή διασκέδασης.
Ο Χρήστος μου έδωσε να οδηγήσω το MR2 για μία δοκιμή σε ένα σχετικά γλιστερό ορεινό κομμάτι πηγαίνοντας προς Μονεμβασιά. Η εμπειρία ήταν πολύ ενδιαφέρουσα αφού η φιλοσοφία του αυτοκινήτου είναι πολύ διαφορετική σε σχέση με το Miata. Θα ξεκινήσω με τα αρνητικά και θα προχωρήσω μετά στα θετικά.
Το MR2 είναι μια ειδική κατασκευή που δεν απευθύνεται στον μέσο οδηγό, χρειάζεται να του δώσεις χρόνο για να εξοικειωθείς με τις ιδιαιτερότητές του, να ανακαλύψεις τα πλεονεκτήματά του και στην συνέχεια να τα χρησιμοποιήσεις. Γενικά σε ρυθμούς βόλτας το αυτοκίνητο δεν είναι πολύ καλό οδηγικά, το μοτέρ εκτός lift δεν έχει δύναμη, το τιμόνι δεν δίνει την πληροφόρηση που περιμένεις και το εμπρός μέρος δεν έχει βάρος για να φορτιστεί και να εμπνεύσει εμπιστοσύνη. Το πίσω μέρος από την άλλη κουβαλάει πολύ βάρος και αν δεν είσαι με πατημένο το γκάζι μπορεί να ξεκολλήσει απρόσμενα όταν φορτιστεί πλευρικά και να σε φέρει σε δύσκολη θέση.
Το ραντεβού ανανεώθηκε για τον επόμενο χρόνο αφού η εκδρομή αυτή έχει εξελιχθεί σε θεσμό. Οδηγική ευχαρίστηση, όμορφα τοπία και καλή παρέα, τι άλλο να ζητήσει κανείς?
Και ένα video με κάποιες στιγμές από το tour, enjoy :
