Επιστροφή στην πίστα των Σερρών μετά από αρκετό καιρό, αφού στην προηγούμενη σεζόν δώσαμε το βάρος στο πρωτάθλημα του HTTC και δεν καταφέραμε να ανεβούμε. Η πρόγνωση του καιρού δεν ήταν σταθερή και έδινε βροχές για το σ/κ, οπότε την τελευταία στιγμή αποφασίσαμε με τον Αντώνη να ανεβούμε (οδικώς πάντα) από Πέμπτη απόγευμα και να μείνουμε στην Θεσσαλονίκη στον πάντα φιλόξενο Akina Temple. Στο Akinόσπιτο έγιναν και άλλες ενδιαφέρουσες αφίξεις με τον φίλο Jeremy από το Βέλγιο ο οποίος έφερε για δοκιμή και εξέλιξη ένα κιτ ITB για το Miata.
Δεν σας κρύβω οτι ανυπομονώ να τελειώσει η εξέλιξή του, πάντα σε συνεργασία με τον Κωνσταντίνο ο οποίος θα είναι και ο διανομέας για την Ελλάδα. Είναι κάτι που θα ταίριαζε απόλυτα στο setup του miata και θα του έδινε χαρακτήρα.! Περισσότερα για αυτό το project σε επόμενα άρθρα.
Η επόμενη μέρα το πρωί μας βρήκε πρώτους στην πίστα των Σερρών, η οποία ήταν όλη δική μας και μάλιστα με ιδανικό καιρό. Οι συνθήκες πραγματικά δεν θα μπορούσαν να είναι καλύτερες, αν εξαιρέσουμε μόνο λίγα νερά που κράταγε το apex στην K6. Με κόστος 55 ευρώ Δευτέρα-Πέμπτη και 65 την Παρασκευή για όλη την ημέρα με την καντίνα ανοιχτή, οι συγκρίσεις με το αντίστοιχο καθεστώς των Μεγάρων είναι αναπόφευκτες και μάλλον λυπηρές.
Άδειασμα του αυτοκινήτου, σετάρισμα αναρτήσεων,πιέσεων και data acquisition και ξεκινάμε τους γύρους.
Το αμάξι εντυπωσιακά καλό, στον πρώτο μόλις γρήγορο γύρο σπάμε το PB που είχα μέχρι τότε με χρόνο 1.32.2. Εδώ είμαστε λέω... Στα επόμενα session ο χρόνος κατεβαίνει με καταιγιστικό ρυθμό ενώ το αμάξι έχει τέλεια αίσθηση και νιώθω άνετα να το πιέσω στο όριο. 31.9, 31.7, 31.4, 31.2 . Μικρά sessions με έναν ή δυο γρήγορους γύρους και ξανά στα pits για αλλαγές στο setup. Η πίστα έχει πολλά χλμ και είναι εύκολο να γλιστρήσεις και να χάσεις την ιδανική γραμμή. Επίσης τα συμπλέγματα των στροφών έχουν διαφορετικές πιθανές προσεγγίσεις και θέλει μελέτη στην τηλεμετρία για να βρεθεί η ιδανική.
Σε κάποιο σημείο παρατηρούμε κάποιες σταγόνες στην δεξιά μεριά του engine bay αλλά δεν δίνουμε σημασία. Μπαίνω για attack και το χρονόμετρο γράφει 1.31.0.!!
Όπως είδατε στο video μετά την ολοκλήρωση του γύρου το παρμπρίζ γέμισε λάδια. Θετική ένδειξη για την λειτουργικότητα των νέων αεραγωγών στο καπό αλλά αρνητική ένδειξη γιατί κάτι είχε σκορπίσει μπροστά.
Τελικά ήταν η μεταλλική σωλήνα υψηλής πίεσης της αντλίας υδραυλικού τιμονιού. Στο σημείο αυτό αρχίσαμε να το ψάχνουμε με τον Αντώνη αλλά και με την πολύτιμη βοήθεια του Λάμπρου της εταιρείας Trackspeed που νοικιάζει αυτοκίνητα για χρήση στην πίστα, ο οποίος μας έδωσε πραγματικά ότι του ζητήσαμε. Λύνοντάς το, καταλάβαμε οτι εκτός από ταλαιπωρημένα orings, είχε ξεπρεσσαριστεί η μεταλλική σωλήνα λόγω κραδασμών. Τελικά το μέταλλο στήριξης που βάζει η Mazda είναι αναγκαίο και εγώ πολύ απλά το είχα καταργήσει.
Την λύση έδωσε και πάλι ο Κωνσταντίνος αφού επιστρέψαμε Θεσσαλονίκη από Σέρρες χωρίς υποβοήθηση, δίνοντάς μας το σωληνάκι και το μέταλλο στήριξης από το δικό του NB. Ο Αντώνης μάχιμος και ακούραστος ανέλαβε να τροποποιήσει το μέταλλο στήριξης για να χωρέσει το βαρελάκι της εισαγωγής και πολύ σύντομα όλα ήταν στην θέση τους. Με την σαύρα επισκευασμένη λοιπόν και με την κούραση να μας έχει καταβάλλει, ξανά πίσω στις Σέρρες για ξεκούραση και ανασύνταξη στο ξενοδοχείο.!
Το Σάββατο το πρωί όλη η Empty Pocket παρέα είχε μαζευτεί στην πίστα για το πρωινό briefing της διοργάνωσης. Όλοι δηλαδή εκτός από εμένα που έφτασα καθυστερημένος με αποτέλεσμα η διοργάνωση να μην μου επιτρέψει να μπω στην πίστα μέχρι τις 12 και αφού θα είχα παρακολουθήσει το συμπληρωματικό briefing. Σωστή κίνηση κατά τη γνώμη μου αφού οι κανόνες ισχύουν για όλους και πρέπει να τηρούνται.!
Η πίστα πλέον είχε γεμίσει όμορφα αυτοκίνητα, το κάθε ένα με τον δικό του χαρακτήρα, ήχο και στύλ. Μια μικρή γιορτή στην πίστα των Σερρών με το καιρό σύμμαχο. Έγραψα αρκετούς ακόμα γύρους χωρίς όμως να βελτιώσω το PB της Παρασκευής. Στην προσπάθεια βέβαια είχαμε και απώλειες, μια καλή έξοδο στην Κ15 που τραυμάτισε το σπλίτερ και η στήριξη της αεροτομής που κατέρρευσε από το downforce.!
Και τα δύο επισκευάστηκαν προσωρινά πάντα με την βοήθεια του chief mechanic Αντώνη, έτσι ώστε να συνεχίσουμε να οδηγούμε το οποίο άλλωστε είναι και το ζητούμενο.
Στο τέλος η σαύρα μετατράπηκε σε track taxi και ξεκινήσαμε τις δικάβαλες βόλτες με τους καλούς φίλους που ήταν εκεί.
6 συνεχόμενους συνοδηγούς άλλαξε χωρίς καν να σβήσει το μοτέρ, με το γκάζι συνέχεια wot και τα χαμόγελα να χτυπάνε κόφτες. Ίσως από τις πιο όμορφες στιγμές αυτή για εμένα αφού ο συνδυασμός πίστας Σερρών, Miata και low grip λόγω βροχής ήταν συνταγή για αγνή οδηγική ευχαρίστηση. Εδώ μερικοί γύροι με συνοδηγό τον Μιχάλη:
Και εδώ με συνοδηγό τον Λεωνίδα όπου πετυχαίνουμε και ένα Caterham R300 Superlight για ένα γύρο.
Όμορφες ανόθευτες οδηγικές στιγμές παρέα με καλά φιλαράκια.!
Πάμε να δούμε τι έκαναν και οι υπόλοιποι Empty Pockets το διήμερο ξεκινώντας από τον Λεωνίδα με το Rotrex NB, ο οποίος έγραψε νέο ρεκόρ για MX5 στην πίστα.
Μια προσπάθεια ετών με πολλές απογοητεύσεις, άπειρες ώρες δουλειάς και προσπάθειας από τον ίδιο που τελικά είχε αποτέλεσμα.! Incar video:
Επιτέλους τον είδαμε να χαμογελάει και να είναι ευχαριστημένος, ενώ εκτός από καλό χρόνο έκανε και πολύ καλή επίδοση οδηγικά, σύμφωνα με το VPR driving score. Ελπίζουμε να συνεχίσει να οδηγάει και να μην στήσει το αμάξι στα τρίποδα για κανένα χρόνο πάλι όπως κάποιοι άλλοι Empty Pockets, ξέρουν αυτοί.!
Ο κορυφαίος οδηγικά σύμφωνα πάντα με τα Driving Scores του VPR ήταν ο Νίκος με το RX8. Ήρθε για να οδηγήσει χωρίς να έχει καλά λάστιχα, γύρισε πιό αργά σε σχέση με το PB του το οποίο παραμένει σαν ρεκόρ για RX8, αλλά οδήγησε τόσο καλά που βρέθηκε στην κορυφή του VPR μεταξύ αρκετών οδηγών που το δοκίμασαν.
Ο Χρηστάρας με το 2ZZ MR2, ένας από τους πιό εκρηκτικούς και aggresive οδηγούς που γνωρίζω επιτέλους ανέβηκε στις Σέρρες για να οδηγήσει και να περάσει το benchmark που έθεσαν λίγο καιρό νωρίτερα οι έτεροι Empty Pockets με ίδιο αμάξι το οποίο ήταν το 1.31.9.
Ο Χρήστος τελικά δεν κατάφερε να τους περάσει φτάνοντας στο 1.32.3 με το ασημί βέλος, ο τρόπος που το έκανε όμως είναι εντυπωσιακός όπως θα δείτε και στο βίντεο παρακάτω:
Ο Μιχάλης με τον Θάνο μοιράστηκαν το μαύρο 2ZZ MR2 του δεύτερου, φόρεσαν την γνωστή φτερούγα που σε λίγο θα περάσει από όλα τα MR της παρέας και ανέβηκαν για attack.
Τελικά τα μεταχειρισμένα σλίκ δεν έδωσαν το κράτημα που περίμεναν και έμειναν στο 1.31.5. Έκαναν όμως εντυπωσιακά περάσματα όπως το παρακάτω.
Tο τελευταίο δίδυμο με MR2 ήταν αυτό του Μάνου και Παναγιώτη με το κόκκινο επίσης 2ZZ MR, οι οποίοι φόρεσαν ένα καινούριο σετ Advan A052 και ξεχύθηκαν στην πίστα για non-stop γύρους.
Την Κυριακή η συνάντηση με τον Πάνο ήταν μοιραία και παίξαμε για δυο γύρους.
Και αυτό είναι το incar video από το κόκκινο κεντρομήχανο με τον Μάνο τον μερακλή στο βολάν.
Εκτός από τους Empty Pockets όμως στην πίστα βρέθηκαν πολλά ακόμα όμορφα αυτοκίνητα. Ας δούμε μερικές φωτογραφίες από τον χώρο των paddock.
Μετά από τόσους μήνες δουλειάς στο αυτοκίνητο, αυτές οι τρείς μέρες ήταν η καλύτερη ανταμοιβή για εμένα. Πήγαμε και γυρίσαμε οδικώς, στρίψαμε ασταμάτητα για τρείς μέρες και γεμίσαμε τις motorsport μπαταρίες μας. Το κλίμα στις Σέρρες ειδικά με όλη την παρέα μαζεμένη είναι μοναδικό τόσο εντός όσο και εκτός πίστας. Εύχομαι να μπορούμε να επαναλαμβάνουμε αντίστοιχες καταστάσεις για πολύ ακόμα.
Η εξέλιξη της σαύρας βέβαια δεν σταματάει ποτέ και ήδη σχεδιάζουμε τις επόμενες οδηγικές περιπέτειες οπότε...stay tuned.!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου