Γενικά δεν είχα καμία επαφή με αγωνιστικό καρτ στη ζωή μου και το πρώτο session με το 6τάχυτο θηριάκι ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία για εμένα. Πρόκειται για μία ωμή και ανόθευτη μηχανή οδήγησης με πολύ μεγάλες απαιτήσεις τόσο σε φυσική κατάσταση όσο και σε οδηγική ικανότητα.
Απόλυτο και άμεσο στις αντιδράσεις του το πλαίσιο, κρύβει πολλά μυστικά για να οδηγηθεί όπως πρέπει τα οποία ανακαλύπτουμε γύρο με τον γύρο αλλά και με την βοήθεια των πιο έμπειρων στην πίστα οι οποίοι μας βοηθάνε αρκετά αφού το κλίμα είναι άκρως φιλικό και χομπίστικο.
Η μεγαλύτερη σπαζοκεφαλιά για εμένα βέβαια είναι η σωστή χρήση του μοτέρ και της μετάδοσης. Δίχρονο νευρικό μοτέρ με πολύ στενό φάσμα απόδοσης και χειροκίνητο σειριακό σασμάν που απαιτεί συνέχεια την προσοχή σου για να μην βρεθείς κρεμασμένος εκτός φάσματος. Το κυνήγι της αγωνιστικής γραμμής δυσκολεύει αρκετά αφού πρέπει συνέχεια να αφήνεις το τιμόνι και να σπρώχνεις τον λεβιέ, ενώ το μοτέρ ρίχνει κλωτσιές από ροπή και δύναμη στον πίσω άξονα.
Η δυσκολία στην οδήγηση αυτής της μηχανής είναι ίσως ταυτόχρονα και η ομορφιά της όλης διαδικασίας, ειδικά για την χομπίστικη χρήση που κάνουμε εμείς. Τεχνικά η οδήγηση του κάρτ απέχει πολύ από την οδήγηση ενός αυτοκινήτου, είναι μια άριστη προπόνηση όμως για την εξέλιξη της αίσθησης του grip, του control στο όριο αλλά και της φυσικής κατάστασης. Στο κανάλι μου στο youtube έχω ανεβάσει σύντομα videos και από τις τέσσερις μέχρι στιγμής προπονήσεις που έχουμε κάνει μέχρι στιγμής και μπορείτε να δείτε περί τίνος πρόκειται. Βάζω τα links εδώ:
Ένα μεγάλο ευχαριστώ λοιπόν στον Βασίλη, ο οποίος μου δίνει την ευκαιρία να ανακαλύψω τον κόσμο του κάρτ χρησιμοποιώντας το δικό του. Παραμένουμε σε φόρμα οδηγώντας το μικρό τερατάκι και σύντομα θα επιστρέψουμε και στις μεγάλες πίστες με την μπλέ σαύρα καλύτερη από ποτέ.!
