MR2 Championship 2021 @ Donington Park # Giorgos Georgiadis

 

Οι αγωνιστικές περιπέτειες του Γιώργου Γεωργιάδη στο ενιαίο πρωτάθλημα MR2 της Αγγλίας συνεχίζονται με τον δεύτερο γύρο στην πίστα του Donington. Αυτή τη φορά η EmptyPocket ομάδα ήταν πιο δυνατή από ποτέ αφού η εμπειρία από τους προηγούμενους αγώνες και η καλή προετοιμασία του αυτοκινήτου συντέλεσαν σε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα και το πρώτο βάθρο για τη σεζόν.

Ο Γιώργος με το παρακάτω report μας μεταφέρει το κλίμα του αγώνα όπως το έζησε ο ίδιος και οι άνθρωποι που υποστηρίζουν την προσπάθεια.

"Η αγωνιστική δράση για το 2021 ξεκίνησε με τον καλύτερο τρόπο με ένα βάθρο και δύο υπέροχους αγώνες.

Βρεθήκαμε στον δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος του Toyota MR2 Championship στο Ηνωμένο Βασίλειο στο Donington Park στις 22 Μαΐου. Η πρώτη φορά που βρεθήκαμε στην “έδρα” μας για αγώνα και ο ενθουσιασμός ήταν τεράστιος.

Από τον τελευταίο αγώνα που παραβρεθήκαμε τον περασμένο Οκτώβριο του 2020 στο Oulton Park, είχαμε αρκετό χρόνο για να προετοιμαστούμε για την νέα αγωνιστική σεζόν με αρκετές βελτιώσεις στο αυτοκίνητο. Αρχικά, εγκαταστήσαμε το Ιαπωνικό “κοντό” σασμάν το οποίο “ζωντάνεψε” αρκετά το αυτοκίνητο και μας έδωσε την δυνατότητα να είμαστε ανταγωνιστικοί ξανά. Επίσης μια πιο ελεύθερη εξάτμιση έκανε το αυτοκίνητο να ακούγεται (επιτέλους) απ’ έξω καθώς και του έδωσε λίγο παραπάνω ιπποδύναμη. Στη συνέχεια αντικαταστήσαμε όλα τα συνεμπλοκ και τις βάσεις του μοτερ με πολυουρεθάνης και μαζί με μια καλή ευθυγράμμιση άλλαξε η συμπεριφορά του αυτοκινήτου δραστικά. Τελος πειραματιστήκαμε και με ένα νέο livery το οποίο έδωσε έναν άλλο “αέρα” στο αυτοκίνητο #36.

Φτάνοντας το Σάββατο στην πίστα ο καιρός ήταν συνεφιασμένος αλλα η πρόβλεψη έδειχνε ότι δεν θα βρέξει. Μπαίνοντας στα δοκιμαστικά/χρονομετρημένα η πίστα είχε ήδη στεγνώσει απο το προηγούμενο βράδυ, γεγονός που με βοήθησε να πιέσω και να κατεβάσω τον χρόνο μου αρκετά. Ο ταχύτερος γύρος που κατέγραψα ήταν 1.26.99 και με κατέταξε στην 19η θέση ενος γεμάτου γκριντ με 40 αυτοκίνητα.

Ο πρώτος αγώνας της ημέρας ήταν περίπου στη 1 το μεσημέρι, δηλαδή 2,5 ωρες αργότερα. Εντωμεταξύ ο καιρος άρχισε να εναλλάσεται απο απαλή βροχή, σε δυνατή ως και καθόλου, κάνοντας τις προβλέψεις μας για τη ρύθμιση πιέσεων των ελαστικών και της σκληρότητας των αναρτήσεων αρκετά απαιτητικές. Λίγο πριν ξεκινήσουμε η βροχή είχε σταματήσει, αλλά πήραμε το ρίσκο να μπούμε με βρόχινο σετ απ (υψηλές πιέσεις και σχετικά μαλακή ρύθμιση στην ανάρτηση) μιας και τα προηγούμενα 30 λεπτά έιχε ρίξει αρκετό νερό. Καθώς περιμέναμε στο παντοκ για να μπούμε στην πίστα, μας ενημέρωσαν πως δεν θα υπάρξει green flag lap μιας και το πρόγραμμα είχε μείνει ήδη πίσω. 

Ξεκινώντας τον πρώτο αγώνα, βρέθηκα στην εσωτερική γραμμή πράγμα το οποίο αποδείχθηκε σωτήριο μιας και σχεδόν όλα τα αυτοκίνητα πήγαν στην πρώτη στροφή με πολλά χιλιόμετρα πιστεύοντας ότι υπάρχει grip (μετα τον αγώνα μάθαμε ότι το απεξ της πρώτη στροφής είχε και λάδια!). Έτσι απέφυγα τις αμμοπαγιδες και σοβαρές επαφές και βρέθηκα στην 4η θέση της κατηγορίας μου. Η πίστα γλιστρούσε αρκετά και πολλές στροφές χρειάζονταν υπομονή στο γκάζι. Στον επόμενο γύρο, ένα αυτοκίνητο της δεύτερης κατηγορίας προσπάθησε να προσπεράσει στην πρώτη στροφή αλλα προφανώς γλίστρησε και για να τον αποφύγω αναγκαστηκα να μπω στην αμμοπαγίδα (ευτυχώς το μρ2 κάνει και για off-road και δεν χρειάστηκε να εγκαταλείψω). Στη συνέχεια ξεκίνησε το κυνήγι, φτάνοντας τα επομενα 2 αυτοκίνητα της κατηγορίας μου, τα οποία ήταν πολύ κοντα και διεκδικούσαν την 4η θέση. Έτσι, σε μια αποτυχημένη προσπάθεια προσπέρασης του 5ου, κατάφερα να ανακτήσω 2 θέσεις σχεδον σε 2 στροφές. Από κει και πέρα, ήταν μια μάχη με το χρόνο, μιας και είχαν απομείνει μόνο 4 γύροι. Η πίστα αρχισε να στεγνώνει και οι χρόνοι να πέφτουν, πράγμα το οποίο με έφερε σε απόσταση βολής από το αυτοκίνητο που βρισκόταν στην 3η θέση, μόλις 2 γύρους πριν το τέλος. Φτάνοντας και πάλι στην Mcleans, πιέζοντας στα φρένα κατάφερα να βρεθώ μπροστά από το αυτοκίνητο 78 και να κερδίσω την 3η θέση. Ο τελικός απολογισμός ήταν 11ος γενικής, 3ος κατηγορίας με 7ο καλύτερο χρόνο! Δυστυχώς από τον πρώτο αγώνα έχω μονο timelapse, λόγω λάθος ρύθμισης της κάμερας, αλλά παραθέτω και ακομα 1 βίντεο από την διπλή προσπέραση από τα “μάτια” ενός συναθλητή.

Ο δεύτερος αγώνας με βρήκε στην 7η θέση του γκρίντ, την καλύτερη μου επίδοση μέχρι στιγμής. Η εκκίνηση ήταν αρκετά καλή, αλλα δυστυχώς με ένα mis-shift στην 3η που μου κόστισε μερικές θέσεις. Ο αγώνας ήταν αρκετά καλός, αλλα με 2 λάθη στην old hairpin έχασα αρκετές θέσεις , μερικές από τις οποίες ανέκτησα και τερμάτισα 5ος στην κατηγορία μου. Επίσης έκανα και το προσωπικό μου ρεκόρ σε αυτή την πίστα, με επίδοση 1.26.1. Βίντεο απο τον δεύτερο αγώνα :

Τέλος, ήταν ένας αγώνας χωρίς απρόοπτα, με πολύ ενθουσιασμό που μας γέμισε ενέργεια και ανυπομονησία για τον επόμενο που θα πραγματοποιηθεί στο Brands Hatch στις 13 Ιουνίου.

Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Ματθαίο που βοήθησε αρκετα και στην προετοιμασία αλλα και στον αγώνα καθως φυσικα και τους γονείς μου και τον αδερφό μου τον Μιχάλη (έτερο μέλος των Empty Pocket Racers) που είναι επάξια μέλη της ομάδας προσφέροντας κάθε είδους υποστήριξη στη υλοποίηση των στόχων μου."

Δυνατό ξεκίνημα για τον Γιώργο λοιπόν φέτος και η συνέχεια θα είναι σίγουρα συναρπαστική.! Stay tuned για τον επόμενο αγώνα που έχει ήδη φτάσει.!

EmptyPocket ITB MX-5 Update # Plenum # Dyno # Megara Trackday

 

Ένα update μετά από αρκετό καιρό για τις περιπέτειες της μπλέ σαύρας. Ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά, από το σημείο που τα αφήσαμε. Μετά την ολοκλήρωση της εγκατάστασης του κιτ της Jenvey επόμενο βήμα ήταν να πάμε στο δυναμόμετρο και να ρυθμίσουμε το αμάξι. Το πλάνο ήταν πρίν την τελική ρύθμιση να κάνουμε κάποιες δοκιμές με το στήσιμο της εισαγωγής ώστε να καταλήξουμε σε ένα setup με καλή απόδοση, αξιόπιστο και φυσικά με φίλτρο για να προστατεύσουμε το μοτέρ. 

Όπως θα δείτε στο παρακάτω βίντεο φτιάξαμε με τον φίλο Νικήτα της Nsquared ένα custom πολυεστερικό airbox, με όσο μεγαλύτερες διαστάσεις μπορούσαμε γιατί είχαμε διαβάσει οτι σημείο κλειδί για ένα σωστό airbox είναι ο διαθέσιμος όγκος αέρα. Το αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό και το μόνο που έμενε ήταν να δοκιμαστεί στο δυναμόμετρο.

Με το airbox έτοιμο λοιπόν πήγαμε στο δυναμόμετρο της Dynoworx όπου δοκιμάσαμε όλα τα πιθανά setup πρίν αναλάβει ο συνήθης ύποπτος Κωνσταντίνος Τσαντάκος (@akina_downhill) να ρυθμίσει τον Megasquirt για να πάρουμε τα μέγιστα. Ενώ το airbox μας έδινε τις καλύτερες θερμοκρασίες εισερχόμενου αέρα φάνηκε πώς δεν έχει τον απαραίτητο όγκο ώστε να ανασάνει το μοτέρ στις ψηλές στροφές οπότε αποφασίσαμε να μείνουμε στο φίλτρο λουκάνικο της Jenvey, κλείνοντάς το όμως μέσα σε ενα μεγάλο κουτί με παροχή 100φ από την μετώπη ώστε να διατηρήσουμε και καλή θερμοκρασία εισερχόμενου αέρα. Το τελικό setup είναι κάπως έτσι για δρόμο και για πίστα:

Αυτό είναι το video με την δυναμομέτρηση και όλες τις δοκιμές που κάναμε εκείνη την ημέρα το οποίο έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να δείτε:

Με το αυτοκίνητο ρυθμισμένο πλέον και σαφώς βελτιωμένη λειτουργία πήγαμε στην πίστα των Μεγάρων για ένα shakedown. Από τα πρώτα αναγνωριστικά sessions φάνηκε το μοτέρ να έχει άψογη λειτουργία, γεμάτη ροπή στις μεσαίες, δύναμη ψηλά και φυσικά έναν μοναδικό ήχο με τις τέσσερεις πεταλούδες τέρμα ανοιχτές.!

Ενώ το μοτέρ είχε πολύ καλή αίσθηση, το στήσιμο δεν ήταν καθόλου καλό αφού το είχα αφήσει με την ευθυγράμμιση που είχα για την πίστα των Σερρών. Υποστροφή στις πατημένες στροφές της πίστας και υπερστροφή στις αργές το έκαναν αρκετά challenging στο όριο. Με την βοήθεια των δεδομένων που παίρναμε σε κάθε session από το VPR κάναμε κάποιες αλλαγές στο στήσιμο που βελτίωσαν την κατάσταση και μου έδωσαν την σιγουριά να πιέσω ακόμα περισσότερο. Το αποτέλεσμα ήταν ένα νέο προσωπικό ρεκόρ χρόνου 1.08.0 και επίσης ένα πολύ καλό Driving Score 91% το οποίο έδειξε οτι πραγματικά πλησιάσαμε τα όρια του αυτοκινήτου όπως ήταν εκείνη την ημέρα. Απολαύστε το incar video.!

Και εδώ τα στοιχεία του session από το VPR.

Ήταν και η πρώτη φορά που χρησιμοποίησα τα Dunlop Direzza στα Μέγαρα και τελικά έβγαλαν λιγότερο grip σε σχέση με τα 225/45/15 AR-1 τα οποία είχα στον τελευταίο αγώνα του HTTC. Σίγουρα βέβαια φταίει και το κακό στήσιμο, πιστεύω όμως οτι σε πίστες που σημαντικό ρόλο παίζει το διαμήκες grip (ελκτική πρόσφυση-φρένα) τα AR-1 παραμένουν μια από τις κορυφαίες επιλογές. Σε πίστες όπως αυτή των Σερρών με συνεχείς καμπές τα Dunlop έχουν πλεονέκτημα.

Την ίδια μέρα στην πίστα βρεθήκαμε όπως παλιά με όλους τους καλούς empty pocket φίλους αλλά και με μερικούς νέους που μας ακολουθούν και έτυχε να γνωριστούμε εκεί.

Την επόμενη φορά θα πάμε καλύτερα προετοιμασμένοι με στόχο πλέον το 7 στο χρόνο αλλά και την πρώτη θέση στο Driving Score League της πίστας (https://results.vprating.com/#/league/megara).

Γενικά είμαι πολύ ευχαριστημένος από το αυτοκίνητο το οποίο πλέον με 200 ατμοσφαιρικά άλογα είναι απόλαυση να το οδηγάς είτε στο δρόμο είτε στην πίστα. Σίγουρα το τετραπετάλουδο δεν είναι η πιό value for money εφαρμογή με κριτήρια απόδοσης, είναι όμως μια πινελιά που δίνει χαρακτήρα στο αυτοκίνητο και κάνει την εμπειρία της οδήγησης ακόμα πιο ανόθευτη, άμεση και έντονη με ηχητικά εφέ που σου φτιάχνουν την διάθεση. Κλείνοντας μερικές φωτογραφίες από τα αυτοκίνητα στην πίστα των Μεγάρων την ημέρα εκείνη.

MX5 10th Anniversary # Jenvey ITBs # Εγκατάσταση και εντυπώσεις

Το ταξίδι συνεχίζεται λοιπόν με την μπλέ σαύρα, με την οποία αισίως έκλεισα τα 4 χρόνια ιδιοκτησίας. Τέσσερα χρόνια γεμάτα αξέχαστες στιγμές γεμάτες αδρεναλίνη πίσω από το τιμόνι, δημιουργικότητα με ενα κατσαβίδι στο χέρι αλλά και χαμόγελα δίπλα σε φίλους πλέον αδερφικούς. Παρακάτω η φωτογραφία από την πρώτη βόλτα που βγήκαμε μαζί τον Δεκέμβρη του 2016 ενώ από τότε όλη η μηχανολογική αλλά και οδηγική εξέλιξη βρίσκεται σε αυτό εδώ το blog μέσω του οποίου μοιράζομαι μαζί σας όλες αυτές τις στιγμές.!

Το MX-5 ήταν ένα από τα παιδικά μου όνειρα την περίοδο των 90ies και το επέλεξα γιατί θεωρούσα ότι είναι η ιδανική βάση για να χτίσω ένα toy car που να μου δίνει αυτά που θέλω στην οδήγηση αλλά να γεμίζω και τον ελέυθερό μου χρόνο βελτιώνοντάς το μόνος μου. Η ιδέα του να φτιάξω ενα αποκλειστικά track focused αυτοκίνητο με τα Ελληνικά δεδομένα δεν μου φάνηκε λογική αφού στην ουσία έχουμε μία μόνο σοβαρή πίστα οπότε ο στόχος ήταν να εξελιχθεί σαν ένα αυτοκίνητο για χρήση σε πίστες και βουνά που να δίνει όσο το δυνατό περισσότερη οδηγική αίσθηση και αμεσότητα. Ο στόχος λοιπόν ήταν και παραμένει όχι να φτιάξω το πιό γρήγορο Miata αλλά αυτό που θα μου προσφέρει την καλύτερη οδηγική εμπειρία χωρίς θυσίες στην αξιοπιστία.

Με την λογική αυτή λοιπόν φτάσαμε στο σήμερα με ένα απλό σαν specs αλλά ικανοποιητικό σε απόδοση ατμοσφαιρικό μοτέρ στα 180 άλογα από το οποίο έλειπε μια ακόμα πινελιά που να του δίνει χαρακτήρα και να το κάνει ξεχωριστό, τόσο σε απόδοση όσο και σε ήχο. Αυτή η πινελιά δεν ήταν άλλη από τέσσερεις πεταλούδες να τραγουδάνε στην εισαγωγή κάθε φορά που θα βυθίζουμε το γκάζι στο πάτωμα.

Μετά από αρκετό ψάξιμο και συζητήσεις με φίλους που έχουν εμπειρία εντός και εκτός Ελλάδας, κατέφυγα στην σίγουρη αλλά σχετικά ακριβή λύση του κιτ TB45 της Jenvey. Η παραγγελία κόστισε 1560 ευρώ ενώ από Ελλάδα μέσω του Κωνσταντίνου (@akina_downhill), ο οποίος είναι δίπλα μας και σε αυτό το βήμα, προμηθευτήκαμε ένα δοχείο αναθυμιάσεων και ένα vacuum block για να ολοκληρωθεί η λίστα των parts που χρειαζόμασταν για την αρχική εγκατάσταση. 

Στο video παρακάτω θα δείτε το unboxing με όλα τα parts που χρειαστήκαμε:

Η εγκατάσταση έγινε φυσικά στο σπίτι και την διαδικασία έχουμε καταγράψει με βίντεο για όποιον ενδιαφέρεται. Συνολικά μου πήρε 15 μέρες δουλειάς για να φτάσουμε στο σημείο να δουλέψουν όλα σωστά. Ο χώρος ήταν πολύ περιορισμένος ειδικά με το μεγαλύτερο φίλτρο που επέλεξα εγώ οπότε ήθελε πολύ δουλειά στην καλωδίωση αλλά και σε άλλα σημεία μέσα στο μηχανοστάσιο. Τακτοποιήσαμε τα καλώδια, κοντύναμε την σωλήνα του reroute, μεταφέραμε λίγα εκατοστά την μονάδα του ABS και τελικά βρήκαμε τον χώρο που θέλαμε. Το πρώτο video:

Χρησιμοποιήσαμε τελικά την εργοστασιακή ντίζα και μπεκιέρα με τα κόκκινα 290cc μπεκ από RX8, συνδέσαμε τον tps της Jenvey καθώς επίσης και ένα δοχείο αναθυμιάσεων. Ακολουθεί το δεύτερο video της εγκατάστασης με το πρώτο άναμμα για λίγα δευτερόλεπτα αφού είμασταν χωρίς ρυθμίσεις στον εγκέφαλο και χωρίς ψυκτικό υγρό:

Η πρώτη αισθητή διαφορά σε σχέση με την πολλαπλή εισαγωγής της Mazda ήταν το ρελαντί το οποίο έχασε τον παλμό που είχε λόγω των εκκεντροφόρων ενώ πλέον από 1400rpm έπεσε στις 1050. Η λειτουργία του μοτέρ είναι σαφώς πιο πολιτισμένη χωρίς κραδασμούς ενώ το αισθάνομαι αρκετά πιο δυνατό και πρόθυμο στο φάσμα 1000-2500rpm, στα ξεκινήματα δηλαδή από φανάρια και στο χαλαρό cruising. Για καμπύλες και μέγιστες ιπποδυνάμεις θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι την τελική ρύθμιση.

Οι πρώτες βόλτες έγιναν με τον Κωνσταντίνο να είναι συνεχώς απομακρυσμένα συνδεδεμένος στον εγκέφαλο όπου μέσα σε δύο μέρες με οδήγηση στην πόλη και στο βουνό φτιάξαμε ένα ασφαλές πρόγραμμα μέχρι να ρυθμίσουμε σωστά το αυτοκίνητο στο δυναμόμετρο όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες. Στις χαμηλές στροφές το μοτέρ βγάζει ενα ήσυχο γουργουρητό το οποίο σχεδόν σε ηρεμέι, η απόκριση στο γκάζι είναι ακαριαία ενώ ο ήχος στο revmatching και h&t εθιστικός. Μετά τις 6500 ο ήχος συντονίζει στο αγαπημένο μας ατμοσφαιρικό πριόνισμα και ψηλά γίνεται σχεδόν σφύριγμα μέχρι τον κόφτη.! Είναι τόσο θετική η αίσθηση του μοτέρ που σε κάνει να θες να το πιέζεις συνέχεια και να μην θές να σταματήσεις να οδηγάς.!!

Το πρώτο και μοναδικό τελικά πρόβλημα που εμφανίστηκε ήταν μια έντονη διαρροή λαδιού από την εμπρός τσιμούχα στροφάλου. Το λάθος είχε γίνει από το στήσιμο των αναθυμιάσεων όπου αρχικά απλά σύνδεσα τις δύο εξόδους του ψευτοκάπακου με το δοχείο το οποίο με την σειρά του έβγαζε τις αναθυμιάσεις στην ατμόσφαιρα μέσω ενος φίλτρου. Με αυτό τον τρόπο όμως η βαλβίδα pcv έμενε παντα κλειστή και η μία πρακτικά έξοδος δεν ήταν αρκετή για εκτονωθεί η πίεση αερίων μέσα στο μοτέρ τα οποία βρήκαν διέξοδο την τσιμούχα. Τελικά η pcv μετατράπηκε σε απλό ελεύθερο fitting ενώ περιμένω και φρέσκια τσιμούχα στροφάλου για να αλλάξω αυτήν που τρέχει.

Τοποθετήσαμε και την όμορφη πλεξούδα πολλαπλασιαστών που έφτιαξε ο Κωνσταντίνος και ήδη έχουμε ξεκινήσει την κατασκευή ενός custom airbox με 100φ παροχή κρύου αέρα. Θα κάνω ενα ξεχωριστό post για αυτή την κατασκευή αφού χρειάζεται πολύ δουλειά αλλά και σκέψη για να υλοποιηθεί σωστά. Προς το παρόν ήδη απολαμβάνω τις βόλτες με το αυτοκίνητο ενώ αφού ρυθμιστεί θα το δούμε και στην πίστα, ελπίζω σύντομα.!