Την ιδέα έδωσε ο Μιχάλης Σ. , επικεφαλής σε τεχνικό τμήμα της Ferrari με τον οποίο είχαμε βγεί για φαγητό το προηγούμενο βράδυ. Ήταν στα επόμενα σχέδιά του να δοκιμάσει το τηλέφωνο που βρισκόταν στην πύλη του άδειου εργοστασίου, με την ελπίδα να μπεί μέσα και να δεί τις εγκαταστάσεις, πράγμα που τελικά καταφέραμε εμείς.
Στο τηλέφωνο απάντησε ένας πολύ φιλικός Ιταλός, ο Ezio, ο οποίος μετά από λίγο μας άνοιξε την πύλη. Όπως μας είπε εργαζόταν από την αρχή στο εργοστάσιο και είναι ο τελευταίος που έχει μείνει από τότε. Μας άφησε σχετικά ελεύθερους να περιπλανηθούμε στον χώρο ενώ αυτός ετοίμαζε πυρετωδώς τις εγκαταστάσεις για να υποδεχτεί τους κατόχους EB110 οι οποίοι είχαν συνάντηση εκεί τις επόμενες μέρες. Στο video παρακάτω είναι μερικά πλάνα που τραβήξαμε την ημέρα εκείνη.
Στα τέλη των 80ies ο Romano Artioli δημιούργησε αυτό το εργοστάσιο με σκοπό να μαζέψει τους καλύτερους μηχανικούς της Ιταλικής βιομηχανίας supercars και να φτιάξει κάτι μοναδικό, όπως και κατάφερε στην συνέχεια. Ο χώρος βρέθηκε στην περιοχή Campogalliano της Modena, πολύ κοντά στα εργοστάσια της Ferrari, Lamborghini, Maserati και De Tomaso, στον οποίο πήρε σάρκα και οστά το νέο δημιούργημα της Bugatti, η EB110.
Όταν παρουσιάστηκε το 1991 ήταν το πιο γρήγορο αυτοκίνητο παραγωγής της εποχής, με πρωτοποριακές τεχνικές λύσεις και καταιγιστικές επιδόσεις. Ο κινητήρας ήταν 3.5 V12 με τέσσερις τουρμπίνες και απέδιδε κάπου 560 ίππους. Με monocoque carbon πλαίσιο και μόνιμη τετρακίνηση ολοκλήρωνε το 0-100 σε μόλις 3,3s και είχε τελική ταχύτητα 356χλμ/ώρα.!
Ο χρόνος έχει παγώσει και όλα έχουν μείνει ανέγγιχτα από τον Ιούλιο του 1995 όπου το εργοστάσιο έκλεισε. Η περιήγηση ξεκίνησε από τον χώρο γραφείων με τους υπολογιστές εποχής στην υποδοχή και τα σκονισμένα ντοσιέ.
Η περιήγηση συνεχίστηκε στα χαρακτηριστικά μπλέ κτίρια, στην γραμμή παραγωγής δηλαδή των αυτοκινήτων. Ο ενθουσιασμός στο κατακόρυφο αφού πλέον εξερευνούσαμε τον χώρο χωρίς συνοδεία και μπαίναμε σε όποια αίθουσα θέλαμε. Βρήκαμε την γραμμή συναρμολόγησης, το δυναμόμετρο, το βαφείο, ακόμα και την αίθουσα με τους τόρνους και την επεξεργασία μετάλλων.
Μέχρι και εφημερίδες του 1995 βρήκαμε στα γραφεία του εργοστασίου. Ο Ezio όποτε έκανε διάλειμμα από την δουλειά του, ερχόταν και μας εξηγούσε την χρήση που είχε η κάθε αίθουσα.
Ο ενθουσιασμός την ημέρα που είμασταν εκεί ήταν πολύ έντονος. Η αλήθεια είναι οτι δεν γνωρίζαμε πολλά πράγματα για την ιστορία της Bugatti, όταν γυρίσαμε όμως αρχίσαμε να το ψάχνουμε και τότε ο ενθουσιασμός μετατράπηκε σε δέος. Χαρακτηριστικό είναι το video με υπότιτλους του Davide Cironi που εξηγεί με μεγάλη λεπτομέρεια την κατάσταση που επικρατούσε τότε, το συναίσθημα, την υπερηφάνεια και την επιμονή των ανθρώπων της εταιρίας. Αξίζει να αφιερώσετε λίγο χρόνο για να το δείτε.
Στο επόμενο άρθρο...tour στο μουσείο της Ferrari.!