MX-5 10th Anniversary # Megara Circuit # 1.11.06

Trackday στα Μέγαρα μετά από αρκετό καιρό, με (σχετικά) στεγνή πίστα και πολύ καλό καιρό για το 2ο HTTC Trackday του 2019. Εδώ και αρκετό καιρό ήθελα να οδηγήσω τα Μέγαρα στεγνά για να δώ τι κάνει το αμάξι με τις τελευταίες αλλαγές και πρίν τις επόμενες που έχουν ήδη δρομολογηθεί. Η πίστα για ακόμα μια φορά είχε γεμίσει όμορφες συμμετοχές από όλες τις κατηγορίες, από τις οποίες θα δείτε και μερικές φωτογραφίες στο τέλος του άρθρου. Ο καιρός ήταν ιδανικός όμως η πίστα μετά την λασποβροχή των προηγούμενων ημερών γλίστραγε πολύ και δέν έβγαλε ποτέ grip.

Στα πρώτα δύο sessions η Κ6 είχε αρκετά νερά οπότε έχανα πολύ χρόνο εκεί, επίσης το αμάξι είχε έντονο πρόβλημα ελκτικής πρόσφυσης στις εξόδους των στροφών. Τα λάστιχα δεν πάταγαν και το εργοστασιακό Torsen άφηνε τον εσωτερικό τροχό να σπινάρει. Ακολούθησα την συμβουλή του Γιώργου και αποσύνδεσα την πίσω αντιστρεπτική αρχικά, με την βοήθεια του αρχιμηχανικού Στέλιου. 

Το πρόβλημα μειώθηκε αισθητά και σε συνδυασμό με το μαλάκωμα των πίσω αμορτισέρ κατά 3 κλίκ (22 κλίκ μπροστά, 14 πίσω) το αμάξι άρχισε να πατάει πολύ καλύτερα στην πίστα.

Στο τελευταίο session κινήθηκα σταθερά στο χαμηλό 11 με νέο Best Lap στον τελευταίο γύρο 1.11.06.!! Απολαύστε το βίντεο :

Το πέρασμα στην Κ3 πλέον είναι πολύ γρήγορο, το αμάξι κρατάει αρκετή ταχύτητα στην Κ5 και τα φρένα είναι σίγουρα και ακούραστα για οριακό πάτημα στην είσοδο της Κ6 αυξάνοντας και την τελική στα 155-156χλμ. Χρειάζεται ακόμα αρκετή δουλειά για να γίνει fine tuning στο στήσιμο αλλά πλέον έχω καταλάβει τι πρέπει να κάνω. Σε αυτό το σημείο θα ήταν πολύ χρήσιμο και ένα καλύτερο διαφορικό όμως αυτή είναι μια αλλαγή με μεγάλο κόστος και θα πρέπει να περιμένει λίγο περισσότερο.

Trackday βέβαια δε σημαίνει μόνο lap times και τηλεμετρίες, σημαίνει και καλή παρέα, οφθαλμόλουτρο ωραίων αυτοκινήτων αλλά και πολύ δράση μέσα στην πίστα.! Πάμε να δούμε πώς τα πήγε το Empty Pocket Crew το οποίο έδωσε δυναμικό παρόν με πολλές και καλές συμμετοχές.!

Ο Μιχάλης δεν έλειψε από την πίστα και ήρθε να πιέσει το MR2 χωρίς αεροτομή αυτή τη φορά. Έκανε αρκετούς γύρους με το ακούραστο Κ20 και αγόρασε και ένα οικόπεδο στο πέταλο της Κ9 με πολύ ωραία θέα.

Μπράβο Μιχάλη, πολύ καλή επιλογή.!

Την πρώτη του επαφή με την πίστα είχε ο Γιώργος με το λευκό MR2 (συλλεκτικό, ακόμα με 1ΖΖ μοτέρ) ο οποίος πήγε πολύ καλά για πρώτη φορά,κατέβηκε μέχρι το 1.15.8 και ήδη ψάχνεται για τις πρώτες βελτιώσεις.

Επιστροφή στη δράση μετά από πολύ καιρό και για τον Ηλία με το S2k. Δύο sessions ηταν αρκετά για να γράψει ψηλό 10ρι με το σχεδόν εργοστασιακό Honda..! Δικαιολόγησε έμπρακτα το παρατσούκλι του "Το Τιμόνι".

Ο Μιχάλης ήρθε για λίγα sessions με το ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ λευκό S2000.

Ο Δημήτρης με το 2ΖΖ δεν έλειψε ούτε αυτή τη φορά και έκανε πολλούς απροβλημάτιστους και γρήγορους γύρους. Αυτή τη φορά το πήρε απόφαση, τέλος τα εργοστασιακά τακάκια, θα βάλει EBC Yellow για να κάνει χαμηλά 8ρια.!

Ο Κωνσταντίνος με το LFX Miata και την υποστήριξη από την ομάδα της PB Motorsport έγραψε ένα εντυπωσιακό 1.05.8 με 17ρια σλίκ ελαστικά και θα κατέβαινε αρκετά ακόμα αφού χρειάστηκε να σταματήσει πρίν συνηθήσει την αυξημένη πρόσφυση, λόγω ταλαιπωρημένου συμπλέκτη. Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να ξαναδούμε το Monster Miata σε δράση, το οποίο είμαι σίγουρος οτι μπορεί να κάνει τον ίδιο χρόνο με ημισλίκ ελαστικά και γύρο στο 1.04 με σλίκ.

Ακόμα ένα Monster Miata βρέθηκε στην πίστα την ίδια μέρα, το εντυπωσιακό turbo NBfl του Γιώργου που ετοιμάζεται και για trackday στην πίστα των Σερρών σε λίγες μέρες.

Μεγάλη νίκη των Mx5 με 8 συμμετοχές έναντι των Mr2 με μόλις 7. Για να δούμε..θα ανακάμψουν τα κεντρομήχανα ή θα εδραιωθεί η κυριαρχία των Mx5 στα trackdays.?

Οκ, εκτός από τα αγαπημένα μας roadsters υπήρχαν και άλλα πολύ όμορφα αυτοκίνητα στην πίστα. Το πράσινο έκανε 1.02 αλλά σύντομα θα το δούμε να κάνει αρκετά παρακάτω....

Είδαμε να γίνονται και κάποιες εργασίες δίπλα από την πίστα αλλά ακόμα δεν έχουμε πληροφορίες για το τί ακριβώς φτιάχνεται. Σε κάθε περίπτωση είναι ευχάριστο να βλέπουμε βελτίωση των υποδομών και για να μην ξεχνιόμαστε, περιμένουμε με ανυπομονησία την ολοκλήρωση και παράδοση στο κοινό του νέου κομματιού της πίστας που ήδη έχει στρωθεί με άσφαλτο εδώ και καιρό.!

Συγχαρητήρια στην ομάδα του HTTC λοιπόν για ένα ακόμα όμορφο trackday. Τα λέμε στο επόμενο.!

Driving Diaries # Στεφάνη - Ψάθα - Περαχώρα - Λουτράκι Ring

Η ιδέα έπεσε Σάββατο απόγευμα και το crew κινητοποιήθηκε αμέσως. Υπήρχαν διάφορες διαδρομές στο τραπέζι, επικράτησε όμως η πρόταση του Μάνου για βόλτα στα δυτικά της Αττικής. Αρκετοί πήραν απαγορευτικό από το έτερο ήμισυ (παντόφλα) και δεν τα κατάφεραν. Οι προνοητικοί είχαν ήδη κανονίσει ελεύθερο χρόνο την Κυριακή και οι τολμηροί τα κατάφεραν την τελευταία στιγμή.

Το lineup αυτή τη φορά ήταν διαφορετικό, η πλειοψηφία των κεντρομήχανων έσπασε και το βουνό γέμισε από την παρέα των Miata. Δύο NC 2.0 και ένα 1.8 τα οποία ακολουθούσαν σε τέτοια βόλτα πρώτη φορά, έκαναν όμως την ευχάριστη έκπληξη μιας και ταίριαξαν στην παρέα αμέσως.! Και η μπλέ σαύρα φυσικά με τον φίλο Βασίλη για συνοδηγό.

Το 2.0 NC του Λάμπρου με τα χαρακτηριστικά DRLs, βελτιωμένο μοτέρ, BC BR coilovers και λάστιχα drift spec.

Το πολύ καθαρό και γρήγορο 2.0 NC του Γιάννη.

To 1.8 NC του Ανδρέα, πανέμορφο και βελτιωμένο και αυτό στα σημεία.

Και τα κεντρομήχανα όμως είχαν άξιο εκπρόσωπο, το 2ZZ Swapped ZZW30 MR2 του Χρήστου.

Το πρώτο πολύ ενδιαφέρον κομμάτι ήταν η ανάβαση προς το χωριό Στεφάνη. Κλειστή και σχετικά γλιστερή διαδρομή με ωραίο ρυθμό και χιόνια στην κορυφή του βουνού που θύμιζαν σκηνικά από Rally Monte Carlo. Από μόνη της είναι ικανή να σε χορτάσει οδηγικά εμείς όμως είχαμε πολύ μέλλον ακόμα.

Ανασύνταξη, φωτογραφίες στο χιονισμένο τοπίο και συνεχίζουμε βορειοδυτικά προς Οινόη, Βίλλια και Πόρτο Γερμενό . Αυτή η εποχή είναι ιδανική για αυτά τα μέρη γιατί έχουν ελάχιστη κίνηση. Οι διαδρομές εδώ είναι πιο ανοιχτές , μέσα στο δάσος και με θέα την θάλασσα στον ορίζοντα. Ο ρυθμός είναι καλός και τα ατμοσφαιρικά roadster βρίσκονται στο στοιχείο τους, προσφέροντας άπλετη οδηγική ευχαρίστηση.

Ο δρόμος προς Αλεποχώρι, Σχίνο και Περαχώρα ήταν εξίσου ενδιαφέρον και τεχνικός. Σε μερικά σημεία ήθελε αρκετή προσοχή βέβαια γιατί κράταγε νερά από τα χιόνια που έλιωναν. Η οδήγηση σε δημόσιους και μάλιστα άγνωστους δρόμους θέλει πολύ προσοχή λόγω των μεταβλητών συνθηκών αλλά και της κακής συντήρησης σε πολλές περιπτώσεις, με λακούβες και πέτρες οπότε..απολαύστε υπεύθυνα. Η επιστροφή έγινε παραλιακά από την παλιά Εθνική Οδό με highlight το κομμάτι κοντά στην Κινέτα, ενώ ο ήλιος έδυε στον ορίζοντα.

Το κοντέρ στο τέλος έγραψε 240 χιλιόμετρα βόλτας. Γεμίσαμε οδήγηση, όμορφες στιγμές και εικόνες. Διαδρομές σαν και αυτή είναι που δίνουν νόημα στον κόπο, τον χρόνο και το χρήμα που ξοδεύουμε, για να έχουμε και να συντηρούμε τέτοια οδηγοκεντρικά αυτοκίνητα. Μην το σκέφτεστε πολύ, πάρτε τα βουνά με την πρώτη ευκαιρία γιατί στο τέλος αυτό που μένει είναι οι στιγμές.!